Hoi! Ik ben Rogier en woon in Koog aan de Zaan. Ik hou van lekker eten, cultuur, geschiedenis, hockey en natuurlijk Frankrijk. Hoewel veel mensen om mij heen denken dat ik een Francofiel ben, voel ik mij dat niet. Maar als ik eerlijk ben dan zijn er toch veel dingen die het tegendeel bewijzen; Onze vakanties gaan bijna altijd naar Frankrijk, als Nederland niet mee doet met een EK of WK voetbal ben ik voor ‘Les Blues’, Frankrijk is mijn favoriete team bij Rugby en vroeger was ik groot fan van Alain Prost. Waarom weet ik eigenlijk niet want Senna was misschien toch net iets beter.

Cultureel vind ik Frankrijk prachtig. Het land heeft een mooie geschiedenis en de Fransen hebben samen met de Engelsen de meeste invloed gehad op de West-Europese cultuur zoals die nu is. De grootste bijdrage van Frankrijk is onze vrijheid die is begonnen met de Verlichting en de Franse Revolutie. Al kan je argumenteren dat de invloed daarvan in Nederland wat minder is omdat hier in de Republiek al een redelijk veel persoonlijke vrijheid was.

Ze hebben in Frankrijk mooie dingen, kerken en kastelen en zo. Ook qua natuur hoef je je nooit te vervelen bij de Galliërs want het land is, zeker in vergelijking met Nederland, erg leeg. Hoewel het een cliché is, is het waar dat het land al de landschappen heeft die je kan bedenken. Al dit moois wordt opgediend met een heerlijke manier van leven waar eten en drinken veel belangrijker lijken dan spullen. Dat zie je goed in de kleine steden en dorpen waar veel onroerend goed in een perfecte staat van ontbinding is terwijl er wel heerlijke geuren uit de keuken komen en het geluid van een kurk het geluk aankondigt.

Ik weet het, je vindt dit alles ook in Italië en Spanje en dat vind ik ook minstens net zulke mooie landen en ik kom er graag. Probleem is alleen dat je op weg naar deze landen langs Frankrijk komt en daar blijf ik dan toch hangen. Waarom zou ik verder rijden? Daarbij krijg ik na jaren van oefenen eindelijk de taal een beetje onder de knie.

En toch voel ik mij altijd een Nederlander als ik Frankrijk ben, sta ik altijd vreemd te kijken als de Fransen mij net iets meer vertellen dan nodig, stoot ik overal mijn hoofd in huisjes en heb altijd het gevoel dat ik op bezoek ben. En dat is heerlijk.