Wijn speelt sowieso een hoofdrol in Elzas en in Eguisheim in het bijzonder. De druiven werden in de vierde eeuw door de Romeinen geïntroduceerd en eeuwenlang verbouwd. Na een neergang van de wijnbouw in het begin van de twintigste eeuw kent het de laatste vijftig jaar weer een bloeiperiode. En daar kan niemand toch iets op tegen hebben!
– Ronde straatjes
– Vestingsmuren
– Kapel van het kasteel
De witte wijnen uit de Elzas behoren tot de beste van Frankrijk en dus ook van de wereld. Een wandeling door de wijngaarden naar de drie donjons aan de voet van de Vogezen kost je ongeveer een uur waarna je een gekoeld glas van het edele vocht wel hebt verdient.
Dat hebben wij echter niet gedaan, de voettocht althans. We bezochten het dorp aan het einde van de middag na een bezoek aan Colmar. Ik had eigenlijk een typisch Elzasser dorp verwacht waar je er zo veel in dit deel van Frankrijk. En dat is Eguisheim ook wel maar het heeft daarbij ook nog iets eigens waardoor het dorp een uniek karakter heeft.
Vanaf boven is de ronde vorm van het dorp goed te zien.
Aangezien we niet direct een parkeerplaats konden vinden in het centrum van het dorp volgden we het bord met de ‘P’. Die leidde ons naar een parkeerplaats buiten het dorp en dat bleek helemaal geen ramp.
De wandeltocht bracht ons namelijk langs de ooievaars opvangplek en dat is helemaal leuk. In tegenstelling tot het ooievaarspark in Hunawhir is die in Eguisheim niet groot en wordt er ook weinig aan gedaan. Niet dat de beesten niet goed worden opgevangen maar het heeft niet de functie om toeristen te vermaken of informeren. Veel meer dan een paar ruime kooien is het eigenlijk niet.
Dat mocht de pret niet drukken want er was helemaal niemand toen wij er waren en dan kan je de vogels wel goed van dichtbij zien. Niet dat de ooievaars zich iets van ons aantrokken, die deden gewoon hun ding.
Na een korte wandeling loop je eigenlijk zo het centrum in. Je weet onmiddellijk dat het centrum nadert omdat die compleet is afgesloten door een rondweg die als een slotgracht het centrum van het dorp compleet afsluit.
Ben je eenmaal deze weg overgestoken dan ontdek je het karakter van het dorp. Het is namelijk gebouwd om het kasteel dat in het midden stond. De binnenste huizenblokken zijn nog tamelijke gezellig rotzooi maar door omheen zijn twee straatjes gebouwd die helemaal rondom de kern lopen. Het lijkt op de grachten van Amsterdam maar dan veel kleiner en wel helemaal rond.
En net als in Amsterdam heeft dat een bijzonder mooie ruimtelijke werking maar dan op een iets andere schaal. De ronde straten buigen namelijk voortdurend waardoor je nooit zicht krijgt op de complete straat. Hierdoor verveeld het nooit, zeker niet omdat het dorp vol staat met leuke huizen en panden. Het zelfde effect zie je bij de grachten in Amsterdam.
Maar ook de ‘binnenkant’ van Eguisheim is de moeite waard. Zoals al eerder gemeld stond in het midden van het dorp oorspronkelijk een kasteel. Daar is nu alleen nog de kapel van over. Deze staat naast een raar bouwsel op een soort verhoging op een bijzonder aardig plein.
De kapel binnenlopen is verplichte kost want hij is van binnen nog helemaal geschilderd. Dit zal voor veel mensen even wennen zijn maar zo zagen de meeste kerken er in de middeleeuwen uit. Hoewel er in die tijd weinig met kleur werd gedaan, het was duur en veel kleuren werd als duivels gezien, waren het juist de kerken die bont werden beschilderd.
Voor ons doet het een beetje raar en komt het zelfs een beetje kitscherig aan maar dit heeft te maken met ons beeld van de middeleeuwen. Er zijn meer kerken te vinden in Frankrijk, in Ansoius in de Provence bijvoorbeeld, maar zo’n kleurrijke kerk is toch wel bijzonder.
Naast wijn en grote vogels is Eguisheim ook beroemd omdat het de enige Paus uit de Elzas heeft voortgebracht. Bruno d’Eguisheim werd hier in 1002 geboren en schopte het in 1049 tot Paus Leo IX. Hoewel hij maar zes jaar op de zetel in Rome zat is hij wel belangrijk geweest. Zo maakte hij ruzie met Willem de Veroveraar en stond hij aan de basis van de breuk met de christelijke kerk in het oosten dat bekend staat als het Groot Schisma.
Wij bezochten in het dorp in de herfst en dan is de streek bijzonder mooi. Hoewel de streek altijd wel druk is, viel het tijdens ons bezoek aan Eguisheim eigenlijk wel mee. Er liepen wel wat toeristen rond maar het was zeker niet storend.
Het dorp heeft genoeg winkeltjes, bars en restaurants zonder dat je het idee hebt om in Disneyland terecht te komen. Omdat wij toch een beetje trek hadden gekregen kochten wij een pretsel. Die kan je overal in de Elzas kopen maar dit was de zoete variant. Die zou ik zeker ook eens proberen als je in de streek bent!
Eguisheim is vooral een dorp waar je moet genieten van de gezellige straatjes, pleintje en prachtige huizen. Het is gewoon heel erg mooi en dat vonden de Fransen ook want het dorp werd in 2013 gekozen als Le Village préféré des Français, een televisieshow waar jaarlijks het mooiste dorp van Frankrijk word gekozen.
| Datum | Evenement |
|---|---|
| Tweede week juli | Week van de wijn met de nacht van de Grand cru’s. |
| Eerste zondag van augustus | Ooievaarsfeest |
| Laatste zondag van augustus | Wijnfeest met proeverijen |
| Eerste en tweede weekend van oktober | Wijnfeest voor de nieuwe oogst |
| Laatste weekend van oktober | Feest van de paddenstoelen |
| Vanaf de laatste week in november tot kerst | Kerstmarkt |
Rogier Swagerman 
Saint Quirin: dorp met kerk, kapel en bron in Lotharingen 
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!