Eten in drinken in Frankrijk
De kazen van de Auvergne
De Auvergne ligt in het grote lege midden van Frankrijk. Leeg is er het natuurlijk niet maar het is waar dat hier weinig mensen wonen. Dit alles heeft te maken met het landschap dat met de oude bergen van het Massief Centraal. Waar wij nu prachtige natuurschoon zien was dit eeuwenlang een moeilijk te bereiken gebied waar de inwoners de dingen op hun eigen manier deden en zo hun eigen wetten hadden.
(meer…)
E-Magazine
Tournemire: stoer kasteel aan een prachtig dal **
Het kasteel in Tournemire doet denken aan enorm schaakstuk.
Opvallend is dat het kasteel, ondanks de roerige tijden, nog geheel in de staat is zoals het in de veertiende eeuw is gebouwd. Om het comfort wat te verhogen is er in de achttiende eeuw een vleugel bijgebouwd volgens de toenmalige smaak, Lodewijk XV-stijl dus.
Château d’Anjony is na twee uur ’s middags te bezichtigen. Helaas waren wij er ’s ochtends dus wij zijn niet binnen geweest. Dat is wel jammer, want het ziet er van buiten zeer spannend uit en ik ben echt benieuwd hoe de kamers er binnen uitzien. Naast de kamers zijn er in het kasteel prachtige Vlaamse wandkleden te zien. Aangezien we vaak in de buurt zijn, zal een bezoek er nog wel van komen.
Hoewel het kasteel een echte eye-catcher is, heeft Tournemire meer te bieden. Als je aankomt doe je er goed aan om de auto te parkeren op de parkeerplaats voor het dorp. Je maakt dan een mooie wandeling door het dorp naar het kasteel waarbij je kan genieten van de mooie huizen en het prachtige uitzicht op het dal.
Het kerkje in Tournemire is uiterst charmant.
Het dorp Tournemire
Zoals in elk bergdorp in de Auvergne staat er op het centrale plein een fontein. Daar vlakbij vind je de robuust gebouwde kerk die in de twaalfde eeuw is gebouwd. Net als de rest van de huizen in het dorp is deze gebouwd van rood vulkaansteen. De inwoners doen echt hun best om hun mooie dorp er goed uit te laten zien. Bij ons bezoek in het begin van mei stond het vol met bloemen, dat maakt een bezoek toch altijd net iets leuker.
Naast de kerk vind je in het dorp nog een heus museum: Les automates de Gilles Million. Het gaat om een uitstalling van gereedschappen van oude ambachtslieden, altijd leuk bij een regenachtige middag. Helaas was het gesloten in mei en dat gold ook voor de herberg tegenover het museum.
Vulkanen van de Cantal
In het gehele dorp heb je schitterend uitzicht over het brede dal. De bergen zijn gevormd door een enorme vulkaan van 3.000 meter hoog. In het museum over vulkanen in Aurillac leerden we dat er ooit een berg stond van 27 kilometer hoog, maar dat is wel heel hoog en ook heel lang geleden. Het ding was in ieder geval explosief en is ook redelijk recent, ongeveer 100.000 jaar geleden, nog ontploft. Hoewel de vulkaan is gedoofd rommelt het nog geregeld onder de grond in de Cantal.
Doorkijkje naar het gletsjerdal.
De vallei waarin Tournemire ligt is echter niet gemaakt door vulkanen, maar door een gletsjer. Door de hoogte krijgt de Cantal in een ijstijd zijn eigen ijskap met bijbehorende gletsjers en één daarvan heeft het dal in de vulkanische rotsen bij Tournemire uitgesleten. Resultaat is een mooi afgerond dal in een U-vorm.
Wandelen
Wandelen kan je natuurlijk heerlijk in het dorp, maar als je wat langer wilt wandelen kan je Tournemire prima als startplek gebruiken voor een tocht door de ruige natuur van de Cantal.
In de omgeving
De afstanden in de Cantal zijn enorm. Wij komen er veel en zijn iedere keer toch weer verbaasd hoeveel kilometers we na een week hebben gereden. Even boodschappen in het volgende dorp? Je bent zo zeventien kilometer verder. Toch liggen er een aantal interessante plaatsen in de buurt van Tournemire. Salers, een ander ‘Plus Beaux Village’ ligt redelijk dichtbij. Aurillac, de hoofdstad van de Cantal, ligt ook niet ver weg. En als je toch aan het rijden bent, dan mag je de Puy Mary niet missen. Zeker niet als je de Pas de Peyrol pakt, een indrukwekkende route naar de toppen van de Cantal.
Salers: zwarte diamant op een groen tapijt ****
De bergen van de Cantal
Salers ligt midden in de Cantal die een onderdeel vormt van het Centraal Massief in het hart van Frankrijk. Het is een ruige streek waar de natuur nog flink zijn gang kan gaan. De winters zijn er guur, koud en kunnen lang duren. Wij stonden ooit op Koninginnedag sneeuwballen te gooien in deze streek, en dat was niet bovenop een hoge berg maar gewoon op 500 meter.
Het landschap is getekend door de geografische geschiedenis van de streek, een nogal heftige geschiedenis. Nog voordat de Alpen ontstonden was het Centraal Massief al een hoge bergketen. De Cantal was het dak van het gebergte met vulkanen van meer dan 3.000 meter hoog. Tussen Salers en Aurillac lag een zogenaamde supervulkaan, te vergelijken met YellowStone nu; een nogal explosieve berg, erg explosief. En die ontplofte op een goede dag waarbij de berg bijna voor de helft verdween. De Puy de Marie, de hoogste top van het Centraal Massief, is een restant van deze ooit machtige vulkaan.
IJstijd
Maar daarmee is het geologische spektakel in de Cantal nog niet ten einde. Door de hoge ligging van de streek heeft het tijdens de ijstijden een eigen ijskap met enorme gletsjers gehad . Deze gletsjers hebben gedurende tienduizenden jaren reusachtige dalen uitgeslepen en zo het huidige landschap gevormd.
Tussen Salers en de Puy Marie strekt zich een prachtig gletsjerdal uit. Deze is goed te zien vanaf Salers, maar je hebt de Cantal niet ervaren als je niet over de Pas de Peyrol naar de toppen van het Centraal Massief hebt gereden. Deze pas is trouwens een goede bekende in de Tour de France en trekt veel fietsers. Let wel op, want hij is lang niet altijd open. Wij zijn vaak in mei in de Cantal en het is altijd even informeren of deze weg open is. Het was in deze streek dat Johnny Hoogerland van zijn fiets werd gereden door een auto en vreselijk ten val kwam.
Kaas en vlees
Wie een beetje culinair geïnteresseerd is en vaak in Frankrijk komt, kent Salers zeker van naam. Ten eerste zijn er de grote kazen die een beetje op Nederlandse kaas lijken. De kaas lijkt op Cantal, Salers ligt tenslotte
in de Cantal, maar is toch echt een andere kaas. Het heeft een eigen AOC en die bepaalt dat kaas uit Salers op de boerderij wordt gemaakt waar de koeien staan en wel direct na het melken.
Dat is een groot verschil met de Cantal die wordt gemaakt in fabrieken. Een Salerskaas wordt gemaakt van melk van één kudde en de smaakt wordt bepaald door de planten die de koeien eten. En hoe raar dit ook klinkt, dit is ook echt te proeven!
Uitzicht op het gletsjerdal vanaf Salers.
De producenten van de melk zijn zelf ook een delicatesse. De koeien in de Cantal zijn een speciaal ras met de naam: Salers, jawel! Vergeet de Milka koe, de dames in de Auvergne zijn de echte bergkoeien. Taaie runderen die tegen een stootje en flinke kou kunnen én die de hele dag hellingen moeten beklimmen om het lekkerste gras te zoeken. Deze dagelijkse training zorgt ervoor dat runderen zeer goed ontwikkelde spieren hebben. Het is dit vlees die in Frankrijk bekend staat als het beste rundvlees van de wereld. Vergeet de Limousin koe! Er zijn meerdere Franse toprestaurants die hier hun vlees inkopen, en dat is niet voor niets!
Omdat wij vaak in de Cantal komen volgt hier de gouden tip: Als je in de buurt van Laroquebrou komt, dat ligt 30 kilometer ten zuidwesten van Salers, koop dan de entrecote in dit dorpje. Je bent wel minstens een half uur kwijt om de slager uit te leggen waar je vandaan komt, maar dit zijn de lekkerste entrecotes die je ooit zal proeven. Als wij terug naar Nederland rijden vragen we de slager altijd er twee vacuüm te verpakken. In een koelbox overleeft deze delicatesse het prima!
Festiviteiten
De inwoners hebben het tijdens de zomer maar druk met allerlei feesten en activiteiten. Het begint in mei met een culinair feest, waarna in juni het plaatsje in het teken staat van de antiekmarkt (brocante). Ik heb daar te weinig verstand van, maar ik kan mij voorstellen dat je iets leuks vindt op een plek als deze. Tot slot zijn er in juli en augustus nog verschillende feesten zoals het Gala Folklorique. Maar dat laatste is niet echt ons ding.
De Salers koeien moeten veel klimmen om gras te vinden en ontwikkelen daardoor sappige billen.