Noyers ligt prachtig aan de rivier de Serein die het dorp aan drie kanten omringt.

Wij bezochten Noyers in de eerste week van mei. Het weer was niet al te best, maar gelukkig was het gedurende de uren dat we het dorp bezochten net droog. Dankzij al dit water stond het dorp vol met bloemen en bloeiden de blauwe regen er rustig op los. De bevolking leek net wakker te worden van een lange winterslaap en maakte zich op voor een nieuw seizoen met toeristen. In de straatjes en op de pleintjes liepen hier en daar wat toeristen, maar verder was het rustig en konden wij de auto makkelijk bij de kerk parkeren. Ik denk dat dit in de zomer wel anders is en dan zul je de auto buiten de muren moeten zien kwijt te raken.

Het centrum kent een doolhof van kleine straatjes, pleintjes en steegjes met prachtige oude vakwerkhuisjes en mooie arcaden. Er is zelfs een klein museum met lokale volkskunst en een ruimte waar de plaatselijke kunstenaars hun werk tonen. Helaas was het dicht bij ons bezoek.

De inwendige mens hoeft zich hier nooit te vervelen, want het dorp bezit redelijk wat eethuisjes, brasserie’s en restaurantjes. Aangezien het midden in een goed wijngebied ligt, zit het met het drinken ook wel snor. Wij kozen ervoor om te picknicken aan de oever van de rivier, maar na bestudering van de menukaarten hadden we hier toch wel spijt van. Je kan in Noyers volgens mij prima eten!

Het centrum van het dorp heeft veel sfeervolle straatjes en steegjes.

De huizen zijn van het type vakwerk die je wel meer in het noordelijke gedeelte van Frankrijk tegenkomt. Ze zijn bijzonder oud, sommige uit de vijftiende eeuw, en veel zijn rijk versierd met houten beelden. De mooie huizen laten de rijke geschiedenis van het dorp zien. In de late middeleeuwen ontwikkelde Noyers zich tot een marktplaats voor wijn en andere landbouwproducten. Het jaarlijkse truffelfestival in November is daar nog een voorbeeld van.

Genoeg te doen in de zomer

In de zomer is het alles behalve een saaie boel in het dorp. In juni zijn er brocante markten waar ook professionele handelaren op afkomen. Je zou daar zomaar wel iets bijzonders kunnen scoren. In juli is er een muziekfestival en in de eerste week van augustus wordt dit nog eens dunnetjes overgedaan.

Volgens verschillende reisgidsen moet het dorp na zonsondergang bijzonder mooi zijn, dankzij de sfeervolle verlichting. Wij hebben dat helaas niet meegemaakt.

Na een bezoek aan het centrum is een wandeling langs de oostelijke kant van het dorp de moeite waard. De rivier de Serein loopt hier vlak langs het dorp en er staan nog een aantal oude torens van de muur. Aan de andere kant van het water is een weide waar, toen wij er waren, net  een koe een kalfje had geworpen. Na een half uurtje kon het jonge beest na zware aanmoedigingen van zijn moeder op vier poten staan en besloten wij door te lopen.

Ruïne

Aan het einde maakt de straat een scherpe bocht en voert je weer het centrum in. Als je een beetje condititie hebt, is het raadzaam om rechtdoor te lopen waar een soort bospad loopt. Na ongeveer 200 meter zie je aan je linkerhand een steile trap die je naar de ruïne van het kasteel brengt. Dit is een behoorlijke klim op een trap van houten bielzen. Als je je tijd neemt, is het voor iedereen zonder rollator te doen, al kan het bij nat weer behoorlijk glad zijn.

De werkplaats bij de opgravingen van het kasteel.

Boven vind je een overblijfsel van het kasteel. De boel zit voor een groot deel nog in de grond en er wordt nog druk gegraven en gerestaureerd. Toen wij er waren was er niemand, maar niets was afgesloten. Er stonden hier en daar wel bordjes ‘interdit’, maar verder konden we de werkplaats van de archeologen en restaurateurs goed bekijken. Leuk! Naast de eerste verdedigingsmuur stonden grote brokken steen waar half afgemaakte beelden waren uitgehakt.

Dat er nog veel werk aan de winkel is bij deze opgravingen is duidelijk te zien als je verder naar boven klimt. Waar ooit het donjon, het hart van het kasteel, stond, heerst nu het bos. Het loont om hier toch even verder te lopen, want aan de andere kant van de heuvel zijn een aantal prachtige uitzichtpunten over het dorp en de omgeving.

Ideale overnachtingsplek

Noyers ligt in het noorden van Bourgondië en op een klein kwartier van de A6, beter bekend als de Route du Soleil. Het is eigenlijk de perfecte stopplaats als je via Parijs naar het zuiden rijdt, op zo’n 700 kilometer van Amsterdam. Noyers is een flink dorp met genoeg restaurantjes en leuke hotelletjes of chambres d’hôtes. Dus heren: als je je geliefde echt wilt verrassen, plan dan hier je tussenstop naar het zuiden, ze zal de rest van de reis uit je handen eten.

Als je wat langer in Bourgondië wilt blijven, is Noyers een prima uitvalsbasis. In het dorp vind je een bakker, een slager en maar liefst twee supermarkten. Vooral de slager zag er bijzonder hoopvol uit. Denk bij de supermarkten niet aan hypermarches, maar ze hebben wijn, bier en frisdrank. Genoeg om te overleven.

Als je bij de Ruïne doorloopt kom je op een prachtig uitzichtpunt.

Bij één van de supermarktjes staat een tafeltje met stoeltjes op het smalle stoepje voor de deur. Tijdens ons bezoek namen daar drie Australische toeristen verwachtingsvol plaats. Mijn zoon en ik moesten er wel om gniffelen toen we het winkeltje binnengingen. Tot onze verbazing moesten wij wachten voor het afrekenen, omdat de bazin druk bezig was met koffie serveren. Buiten troffen we de tegen de jetlag vechtende toeristen genietend achter hun kopje Senseo aan.

Overnachten is mogelijk in de verschillende hotels, chamdres d’hotes of gîtes. Wij bezochten Noyers begin mei en toen waren er nog genoeg accomodaties vrij. Dat zal in de zomer wel anders zijn, dan zal je moeten reserveren. Er is ook een kleine camping, type manucipal. Hier geen glijbanen, animatie of luxe toiletblokken, maar wel karakter, rust en waarschijnlijk een lage rekening.