Marché Nocturne: de Franse avondmarkt
Fransen zijn een trots volk en hoewel er enorme regionale verschillen zijn, bestaat er zeker iets van een nationale identiteit. Als het goed gaat, staan ze massaal achter ‘Les Bleus’ en als het minder gaat kunnen ze als geen ander klagen over de mentaliteit van de volgevreten voetballers. Wacht eens even, dit patroon herken ik toch ook wel bij ons.
Maar goed, buiten het voetballen is eten en drinken heel belangrijk in Frankrijk. Wat er wordt gegeten verschilt per streek maar overal vind je dezelfde passie en aandacht voor het eten. Daarnaast is ook de manier hoe het eten wordt beleefd belangrijk en wie ooit eens op een zomeravond een dorpje is binnengewandeld, heeft misschien kennis gemaakt met het fenomeen ‘marché nocturne’; Alle inwoners van het dorp zitten aan lange tafels van het lekkers uit de streek te genieten. Gastblogger Kees Wynen, die al jaren in Frankrijk woont, legt dit typische Franse fenomeen uit. (meer…)
E-Magazine
In bezit een ereader of tablet? Download dan één van de E-Magazine. Deze lees lekker je op je vakantieadres en ontdek je mooiste dorpen en leukste plekken.
Bestellen van verplichte milieusticker op je auto in Frankrijk
In Frankrijk is het verplicht om een milieusticker op je auto te hebben die aangeeft hoe milieubelastend die is. Heb je geen sticker op je auto en rij in een milieuzone, dan riskeer je een boete van 68 euro. Een sticker hoef je maar één keer per auto aan te schaffen. Het bestellen van de […]
Rogier SwagermanOpletten: maximum snelheid in Frankrijk verlaagd
Het is even oppassen deze zomer in Frankrijk. Met de auto althans want net voor de Nederlandse invasie van Frankrijk begint wordt de maximale snelheid verlaagd. Kon je vroeger buiten de bebouwde kom heerlijk doorrijden met negentig kilometer per uur, vanaf 1 juli mag je nog maar tachtig. Eigenlijk hoef je als Nederlander niet eens […]
Dertig procent van reiskosten gaat op aan tol
In juli begint de jaarlijkse volksverhuizing naar het zuiden van Europa. Voor meer dan 1,3 miljoen Nederlanders betekent dit een autoreis naar Frankrijk en wie ooit door het Franse land heeft gereden weet dat de tolpoortjes nooit ver zijn. Deze zijn niet gratis, maar hoeveel kost het eigenlijk om naar onze vakantiebestemming te rijden? Volgens […]
Eten uit de automaat in Frankrijk
Op de parkeerplaats in Langeac troffen wij een automaat waar je verse melk kan tappen.
Ik heb het idee dat de Fransen veel meer aandacht voor hun eten hebben dan Nederlanders. Elke Fransman eet altijd vers brood, eet ‘s middags zeer uitgebreid met minstens één flesje wijn en kent minstens vijftig familierecepten uit zijn hoofd die stuk voor stuk elke Nederlandse snackbar direct twee Michelinsterren zouden opleveren. Maar helaas is dit niet zo want het restaurant met de gouden bogen is al lang geen vreemde meer en zelfs de Amerikaanse kippenboer met die rare sik duikt zo nu en dan in het
Franse landschap op.
Zelfs het eten van de Franse keuken blijkt dus niet immuun voor automatisering en dat zie ik toch een beetje met lede ogen aan. Het heeft echter ook leuke kanten want rijdend door Frankrijk viel het mij op dat er steeds meer automaten staan waar je voedsel uit kan halen, en ik hou van apparaten. Bij onze laatste gîte van deze zomer stond er bij de supermarkt een enorm apparaat waarop een levensgrote koe ons vriendelijk stond aan te kijken. Mijn nieuwsgierigheid was direct getrokken.
Het betrof een machine waar je 24/7 verse melk kan krijgen. Ik kon het natuurlijk niet laten om dit te proberen. Nadat we eerst een lege fles hadden gekocht, ook uit een automaat, gooide ik vol verwachting een euro in de machine. Achter een klein deurtje bevond zich de melktap waaruit de Lait Cru direct begon te lopen na het indrukken van de startknop. Om de melkaankoop een beetje authentiek te houden klonk hierbij luid geloei alsof de koe live het zuivelproduct voor mij produceerde. Na twintig seconden had ik een litertje melk in de fles en die smaakte prima.
Naast deze melkmachine liep ik in de Alpen bij de plaatselijke kaasfabriek in Beaufort tegen een automaat aan waar je kaas kan kopen en wel 24 uur per dag. Deze heb ik niet getest maar het is natuurlijk hartstikke makkelijk wanneer je kaas tekort komt terwijl je midden in de nacht kaasfondue staat te bereiden. Stokbrood zou ook geen probleem moeten zijn, want een automaat voor baguettes ben ik ook als eens tegen gekomen.
In Lalaye in de Elzas bakt dit apparaat in vier minuten een pizza voor je, deze bleek niet eens heel vies.
Maar de Fransen zijn al langer bezig met eten uit de machine. Vijftien jaar geleden kwamen we in de Elzas een machine waar je friet kon kopen. Na het inwerpen van wat munten begon het apparaat frituurgeluiden te maken en na vier minuten floepte er een zakje friet uit een gleuf terwijl mayonaise uit een ander vakje gleed. Het was een leuke ervaring maar niet te eten.
Beter was de pizza die ik een paar jaar geleden uit een automaat trok, ook dat was in de Elzas. Deze stond nogal eenzaam op een groot parkeerterrein bij een supermarkt. De automatische pizzeria had maar liefst 8 variaties in de aanbieding maar voor de veiligheid koos ik de Margarita.
Na te hebben gepind kwam de pizza na vier minuten uit het luikje zoemen, compleet verpakt in de bekende doos. De pizza was verrassend goed van smaak maar we hebben het toch maar bij de ene gehouden. Uiteindelijk wil je toch gewoon door een mens worden bediend bij het kopen van je voedsel.
De zeven mooiste landschappen van Frankrijk
Frankrijk heeft van alle landen in West-Europa waarschijnlijk de meest verschillende landschappen en wij hebben er al veel gezien. Nu krijg ik weleens de vraag wat ik het mooiste gebied vind en daar heb ik eigenlijk geen goed antwoord op. Daarom heb ik een lijst gemaakt van landschappen die volgens mij de moeite waard zijn […]
Gratis toeristische attracties in Frankrijk
Frankrijk is een prachtig land waar je je uitstekend kan vermaken. Het land is echter niet heel goedkoop. Boodschappen zijn bijvoorbeeld iets duurder dan in Nederland maar daar staat tegenover dat benzine en restaurants weer iets goedkoper zijn. Musea, kastelen, dierentuinen, attractieparken en andere bezienswaardigheden zijn over het algemeen niet duur vergeleken met Nederland, maar voor veel […]
De 10 grootste Franse hypermarches en mijn favoriete producten
Frankrijk is natuurlijk een fantastisch land om vakantie te vieren. De cultuur, de geschiedenis, het klimaat, de landschappen en natuurlijk het eten zorgen ervoor dat wij het er altijd goed naar onze zin hebben. Maar één van de leukste dingen in Frankrijk zijn volgens mij de enorme supermarkten. Sommige zijn groter dan de binnenstad van […]
Het Frankrijk van Van Gogh
Bij het uitstappen het ritmische geluid van de alom aanwezig –maar nooit zichtbare- cigales. Ons oog viel op een bordje met een schilderij. Het onderschrift luidde: op deze plek schilderde Vincent van Gogh ‘De olijfbomen’. Nu bleek het hele complex vol te staan met deze borden. Het gesticht waar Vincent in 1889/1890 verbleef was getransformeerd in een museum ter ere van zijn bekendste voormalig patiënt.
Ik –als oud geschiedenisstudent- was gegrepen door de schilderijen én het levensverhaal van deze markante Brabander. Hoe kon iemand die tijdens manisch-depressieve buien zijn verftubes opdronk tegelijkertijd zulke briljante schilderijen maken. Een hobby was geboren: zoveel mogelijk boeken over hem lezen en zoveel mogelijk plaatsen bezoeken waar hij had geschilderd.
Auvers sur Oise
Na in Nederland naar Zundert, Nuenen en Den Haag te zijn geweest en natuurlijk musea zoals Kröller-Müller en het Van Gogh musea te hebben bezocht, ging ik nu naar Auvers-sur-Oise. Mijn vrouw –die ondertussen wel genoeg had van mijn fetisj- ging niet mee. Nu ruim vier uur gereden te hebben moest ik van de snelweg af ter hoogte van het vliegveld Charles de Gaulle.
Na enkele kilometers op B-wegen kwam ik aan in Auvers: een rustig groen plaatsje net buiten Parijs. De lokale VVV was zon beetje helemaal gewijd aan Van Gogh, die hier 70 dagen heeft gewoond voordat hij stierf. Nadat enkele Japanse toeristen geholpen waren, kreeg ik ook mijn boekje met de Van Gogh-tour. Een lekkere wandeling langs alle schilderlocaties (de kerk en schilderij met de kraaien als bekendste) en de plek waar hij –naar alle waarschijnlijkheid- zich in zijn lijf heeft geschoten. Bij die plek achter het kasteel kreeg ik toch wel een echte historische sensatie.
Hier heeft een wanhopige en onbegrepen genie zich van het leven beroofd, niet wetende wat voor een wereldfaam hij nog zou verwerven. Ook de begraafplaats –waar hij samen met zijn broer en maecenas Theo- begraven ligt en zijn sterfbed in Auberge Ravoux zijn meer dan de moeite waard. Een aanrader voor mensen die een citytrip Parijs in gedachten hebben.
Arles
In 2011 togen we –ons gezin was inmiddels met zoon Victor uitgebreid- wederom naar de Provence. Nu in de meivakantie. We zaten wat zuidelijker dan in 2008. Dus stonden onder meer Nîmes, Aix-en-Provence, Camargue en Arles op het programma. In Aix-en-Provence bezochten we het museum van Cézanne – een tijdgenoot van Van Gogh; in Nîmes maakten de Romeinse overblijfselen veel indruk. Leuke trivia: denim komt van ‘broeken uit Nîmes’: De Nîmes. Maar het hoogtepunt was toch echt Arles: een mooi overzichtelijke provinciestad met een perfect Romeins amfitheater.Ook hier een leuke wandeling gemaakt: gestart bij het gele huis waar Van Gogh hij samen met Gauguin zijn droom -een ‘atelier du midi’– wilde verwezenlijken, geluncht bij het beroemde nachtcafé –waar hij naar verluidt zijn afgesneden oor heeft aangeboden aan een prostitué- én geëindigd bij een souvenirwinkel waar ik een te duur flesje Absint heb gekocht. Deze 70% staat nog steeds in onze drankkast; ik durf ‘m niet op te drinken. Hierna zijn we via het natuurgebied de Camargue (met zwarte stieren, witte paarden en flamingo’s) naar Saint Maries de la mer gereden voor het diner.
In deze zoutstad was een groot zigeunerfeest gaande, zo’n beetje alle parkeerplekken werden bezet door pipowagens tot aan hypermoderne campers. Heerlijk gegeten aan het strand, waar volgens bepaalde Graal-overleveringen (en Dan Brown) Maria Magdelana (zwanger van Jezus) aan wal kwam in Europa. Kortom: l’histoire c’est la France. Met alleen nog Parijs op mijn Van Gogh-lijstje. Wordt vervolgd dus.
Eten en drinken: kaas uit Bourgondië
Epoisses
De meest bekendste Bourgondische kaas en, vanwege zijn geur, de beruchtste is de Epoisses. Deze roodschimmel uit het noorden van Bourgondië, die is vernoemd naar het dorpje waar hij vandaan komt, is een kaas voor de gevorderde kaasliefhebber. Vanwege het bouquet die deze kaas verspreidt is hij in staat om een compleet legioen weg te vagen, de smaak is zeer sterk en na het eten weet hij de ingewanden van de consument nog lang bezig te houden. Het is kortom, een kaasje met karakter. Epoisses is gemaakt van rauwe koemelk en wordt tussen de vijf en acht weken gerijpt. Tijdens dit proces wordt de kaas regelmatig gekeerd en gewassen waarbij een mengsel van water en Marc du Bourgogne wordt gebruikt.
De Epoisses is een stevige kaas zowel qua smaak als geur. De structuur is echter zeer zacht.
Epoisses werd al in de zeventiende eeuw gemaakt maar raakte na de Eerste Wereldoorlog in de vergetelheid. Hoe kan een kaas nou in de vergetelheid komen? Dat heeft alles te maken met de Eerste Wereldoorlog waarin een groot deel van de Franse mannen het leven liet. Dat gold ook voor de mannen uit de Bourgondië waardoor de boerderijen moesten worden bestierd door vrouwen. Je kan je voorstellen dat de dames het druk hadden, te druk om arbeidsintensieve producten zoals kaas te maken waardoor de Epoisses uiteindelijk halverwege de jaren vijftig geheel verdween. Gelukkig staken een aantal boerderijen een paar jaar later de koppen bij elkaar voor een herstart van deze heerlijke kaas. Dit resulteerde in 1991 in een eigen Appellation d’Origine Contrôlée (AOC) waardoor de kaas wordt beschermt en daarmee de kwaliteit gewaarborgd.
Chaource
Chaource is de derde kaas met het predicaat AOC uit Bourgondië al staat de Appellation ook toe dat hij in de Champagne wordt
Chaource
gemaakt. Net als zijn Bourgondische broertjes wordt de Chaource gemaakt van koemelk. Tot zover de overeenkomsten want deze kaas heeft een witschimmel en dan weten de liefhebbers dat hij minder sterk en dominant is als de Langres en Espoisse. Hij heeft zelfs voor een witschimmel een vrij milde en zachte smaak. Je doet er dan ook goed aan om met deze kaas te beginnen bij een Bourgondisch kaasplankje.
Naast deze AOC kazen worden er in Bourgondië nog veel meer soorten kazen gemaakt. Je zou een site kunnen vullen om ze allemaal te bespreken, wat natuurlijk wel een heel goed idee is. Daarom hier een aantal die ik ken.
Langres
Naast Epoisses zijn de Langres en de Chaource de andere AOC kazen uit Bourgondië. De eerste wordt gemaakt rondom de stad Langres in het Noordoosten. Net als de Epoisses betreft het hier ook een roodschimmel en hij stinkt ook behoorlijk. Hij is wat milder dan Epsoisses maar heeft nog wel een sterke smaak. De kaasjes zijn iets kleiner dan de Epoisses en worden tijdens de rijping niet gekeerd waardoor de bovenkant wat inzakt.
De Langres lijkt op Epoisses maar wordt niet gekeerd tijdens het rijpen en heeft daardoor een gerimpelde buitenkant.
Bouton de Culotte
Bouton de Culotte
De kleine Bouton de Culotte wordt gemaakt in het zuiden van Bourgondië in de streek rondom Mâcon. Gezien deze herkomst wordt hij ook wel chèvreton de mâcon of mâconnais genoemd. Deze namen verraden dat hij gemaakt is van geitenmelk maar er zijn er ook waarbij voor de helft of helemaal van koemelk wordt gebruikt. De kaasjes zijn klein en wegen ongeveer 60 gram en heeft een witte korst met een beetje blauwschimmel. De kaas werd/ wordt veel gegeten tijdens het oogsten van de druiven. Ik heb nooit een koemelk variant geproefd, maar het geitenkaasje smaakt naar een Frans geitenkaasje waarbij naarmate hij verder is gerijpt wat prikkelender is. Je kan hem jong eten, maar oud heeft hij meer karakter en is hij lekkerder.
L’ami du Chambertin
Roodschimmels zijn populair in Bourgondië en de L’ami du Chembertin is er ook één. Hierdoor is deze kaas verwant aan de Epoissess. Ook bij de productie van deze kaas wordt gebruik gemaakt van Marc de Bourgogne. Hij is echter minder sterk van smaak, is romiger en is iets kleiner dan zijn beroemde neef. In Nederland is hij moeilijk te krijgen maar in Bourgondië vind je hem veel, met name op de markt.