Étréham **

Rustige uitvalsbasis voor D-day-trips

Eens in je leven wil je naar het decor van The Longest Day. Mede om je kinderen te laten zien – en het liefst ook te laten voelen – hoe hier in 1944 duizenden doodsbange jonge mannen uit verre buitenlanden stierven voor onze vrijheid. Dan zeg je: ‘Als mensen die vrijheid willen beknotten, mag je dat niet accepteren. Anders zijn deze jongens voor niets gestorven. Snap je dat?’
En dan wil je dat ze ernstig knikken.

Hoewel een must see, ken ik vrij weinig mensen die de invasiestranden hebben bezocht. Te ver weg (zo’n 950 kilometer vanaf Amsterdam) en Normandië is ook geen klassieke Franse altijd-mooi-weerbestemming. Het blijft dus vaak bij goede maar vage voornemens. Ik zeg: ga! Ga naar Omaha Beach, naar de geallieerde begraafplaatsen, naar de musea. Staar over de zee en vóél het.
Maar waar verblijf je dan? In Étréham bijvoorbeeld.

Gastblogger

Boudewijn Geels is gastblogger bij Dorpen in Frankrijk. Boudewijn trekt niet elke zomer naar Frankrijk, maar als hij er is heeft hij het er naar zijn zin. Hij werkt al jaren in de media, was hoofdredacteur van HP/ De Tijd en werkt nu voor Het Financieele Dagblad.

Deze gemeente in het departement Calvados telt 264 inwoners. Althans, zoveel woonden er in 2008, het laatst bekende cijfer op Wikipedia. Daar staat een staafdiagram die duidelijk maakt dat er sprake is geweest van een ware bevolkingsexplosie. In 1990 woonden er namelijk slechts 236 mensen in Étréham.

Rust

Het is allerminst zo dat die 264 inwoners er een dolle boel van maken. Ze wonen in hun Longest Day-huisjes, jeu-de-boulen wat, drinken een goed glas en maken verder geen drukte en lawaai. Naar Étréham ga je, kortom, voor de rust en vanwege die memorabele junidagen in 1944. Het dorp heeft geen eigen WO II-museum, maar er is de eerste dagen na D-day wel degelijk flink gevochten.

Een hotel heeft Étréham niet, maar wel camping. Camping Reine Mathilde, op zo’n twintig minuten rijden van Omaha Beach, is een vlak terrein met door bomen en struikgewas omzoomde vakken voor tenten en campers. Die vakken zijn behoorlijk ruim. Verder is er een zwembad van behoorlijke afmetingen – zonder glijbaan. Het management is vriendelijk en landgenoten zijn nooit ver weg. Reine Mathilde is namelijk een ANWB-camping.

Voor de liefhebbers: het campingrestaurant serveert de vetste cheeseburgers die ik ooit proefde. En dat zegt veel.